W kosmos z klasą. Jakie tajemnice kryje wszechświat?

To był niewiarygodnie udany dzień. Wych. kl. 2d Aleksandra Szczepańska połączyła realizację zadania w projekcie z Dniem Dziecka. Refleksje uczniów mówią wszystko: „To był najlepszy Dzień Dziecka w moim życiu” [Lena], „Chciałbym, aby takie zajęcia były każdego dnia” [Olaf],  „Jestem szczęśliwy, że mogłem dzisiaj tu być” [Borys],  „To był niesamowity dzień i chciałbym się tak uczyć zawsze” [Paweł].
Tego dnia tornistry stanęły pod ścianą, a nasza sala zamieniła się w przestrzeń kosmiczną – były: spadające meteory, meteoryty i meteoridy, kratery po ich uderzeniu czy fala uderzeniowa odbijająca się od atmosfery, a także kosmiczne balony, efekty świetlne na ścianach sali oraz fragmenty „materii kosmicznej” na ławkach. Jednakże, zanim wystartowaliśmy w kosmos, przygotowaliśmy rakietę w podczas zajęć informatycznych, odkodowując stosowny obrazek.
Filmy z Olsztyńskiego Planetarium i Obserwatorium Astronomicznego oraz prezentacja multimedialna Fundacji Uniwersytet Dzieci doskonale porządkowały nową wiedzę. Pozytywnym emocjom i zaciekawieniu uczniów nie było końca. Grupa drugoklasistów zadawała entuzjastycznie  pytania. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie kluczowe: Czy gwiazdy naprawdę spadają? dzięki przeprowadzonym doświadczeniom, zabawom ruchowym oraz wiedzy naukowej nie pozostało bez odpowiedzi. Uczniowie doskonale potrafili rozgraniczyć czym jest meteor, meteoryt, meteorid, poznali rodzaje meteorytów, miejsca  ich występowania na świecie i w Polsce  oraz skutki ich upadku na Ziemię. Wiedzą już, jaką rolę pełni atmosfera ziemska oraz dlaczego na Księżycu kratery są doskonale zachowane i widoczne. 
Wykonanie zadania w projekcie umożliwiło uczniom odkrycie i zrozumienie, czym jest jasny świetlisty błysk, jaki widzimy czasami na wieczornym niebie, który często nazywamy „spadającą gwiazdą”.

Pięknie dziękujemy Fundacji Uniwersytet Dzieci za inspirację.

PS. Oczywiście znaleźliśmy czas na świętowanie; kosmiczne balony, niespodzianka od rodziców uwolniły kolejną falę przyjemnych emocji, a nasze indeksy wypełniła naklejka po wykonaniu zadania.

Tekst, fot. i realiz.: Aleksandra Szczepańska 

Galeria zdjęć